“Nëse
qetësohesh
do
t’i
jap
lodrat
e
mia,”
tha
Gazmendi.
Joni
u
qetësua.
“Me
të
vërtetë?”
pyeti
ai.
“Po
të
premtoj,”
tha
Gazmendi.
“Edhe
kolonelin?”
pyeti
Joni.
“Po,
edhe
kolonelin,
fli
tani!”
Koloneli
kishte
kopsa
të
argjendta
dhe
dylbi
të
vërteta
të
cilat
i
vareshin
në
qafë.
Ai
nuk
trembej
prej
asgjëje.
Edhe
ushtarët
e
tij
ishin
trima
si
ai.