Familja e Jonit shpërngulej
në shtëpinë e re.

Joni e shikonte se si i ati
e nxirrte kolltukun e tij të dashur.

Mami e mbështolli albumin
me fotografi familjare me një
batanije.

Motra e Jonit e shtrëngonte në krah
macen. Ajo asnjëherë nuk do ta lërë
atë vetëm.
Joni, gjithashtu, donte ta marrë
gjënë e tij të preferuar.

Ai shkoj në kopsht ku rritej
druri i tij i qershisë.

“Të dua moj qershizë”, tha ai.
“Dua të të marr me vete
në shtëpinë tonë të re”.
Joni u përpoq ta thyejë një degë.
Por, e kuptoi se dega mund
të vdesë. Prandaj e mbushi një shportë
me qershi, të cilën do ta çojë
në shtëpinë e tij të re në vend të drurit.
“Koha është të shkojmë”, tha Babi.
Të gjithë hynë në automobil.

Derisa po largoheshin nga shtëpia,
Joni e përshëndeste me dorë
drurin e tij për lamtumirë.
Së shpejti arritën në shtëpinë
e tyre të mrekullueshme.

Të gjithë nisën t’i mbajnë e t’i vendosin
gjërat. Babi e zgjodhi një vend
të përkryer për kolltukun e tij. Mami
e vendosi albumin me fotografi
familjare mbi oxhak, kurse
macja u fut me vrap në kuzhinë
të pijë pak qumësht.
Mami tha: “Ejani të gjithë, uluni të drekojmë”.

Pas dreke babi tha: “Të kishim pasur tash qershi
do të kishte qenë mrekulli”.

“Unë kam qershi”, tha Joni. Ua solli shportën.

Për pak kohë nuk mbeti asnjë kokërr qershie.

“Tash kam vetëm fara qershie”, psherëtiu Joni.
I vuri me kujdes farat në një pjatë.
Në dhomën e tij të re Joni shikonte nga dritarja.

Jashtë nuk kishte asnjë dru qershie.

“E di se çfarë do të bëj”! tha Joni.
“Do ta pikturoj një dru qershie dhe do ta var në mur”.
Joni e pikturoi trungun me degë.
Kur e pa Mami pikturën e Jonit, pyeti: “Pse e
pikturon këtë dru”?

“Sepse më mungon druri i qershisë sime!” tha Joni.
“Më mungon shumë”.

“A e di se druri i qershisë tënde të vogël është
rritur nga një farë e këtillë e vogël”? e pyeti ajo.

“A do të thotë kjo se po ta mbjell një, do të rritet e
do të bëhet dru qershie”? e pyeti Joni. Mami pohoi
me kokë.
“Hajde ta mbjellim menjëherë”! tha Joni.
Joni dhe e ëma shkuan në kopsht.
Hapën disa gropëza. Në secilën
syresh Joni vendosi me kujdes
nga një farë dhe i mbuloi me dhe.
Pastaj e ujiti dheun.
Në mbrëmje Joni ishte i lodhur dhe i lumtur.

“Sërish do ta kem një dru qershie”, tha ai. I mbylli
sytë dhe e mori gjumi.
Ai ëndërronte një kopsht plot me drurë qershie.

Harabelat bënin çerdhe në degët e drurëve,
kurse Joni vilte qershi të pjekura dhe i vendoste
në shportën e tij.

Kjo ishte ëndrra e tij e parë në shtëpinë e re.